Το «νόστιμον ήμαρ» της μιας, «εξορία» κάποιου άλλου ;

Άδειοι χώροι υπάρχουν στα πρώην Δημαρχεία Νέας Αρτάκης και Βασιλικού και γίνονται σκέψεις για τη εκεί μεταφορά και στέγαση Υπηρεσιών ή Οργανισμού του Δήμου Χαλκιδέων.

Θυμίζω την περίπτωση της, επί θητείας Ζεμπίλη, μεταστέγασης ου ΔΟΑΠΠΕΧ στη Νέα Αρτάκη: Η Λίλιαν Ζλακώνη εμφανιζόταν αδιάφορη για την τάση της αποκέντρωσης, δήλωνε ότι δεν γίνεται έτσι να εξυπηρετούνται οι πολίτες που στη μεγάλη τους πλειοψηφία κατοικούν στη Χαλκίδα, αισθανόταν προσωπικά εξόριστη και έκανε το παν για να επιστρέψει στην έδρα του Δήμου... Κάτι που πέτυχε με την εκλογή Παγώνη και τη δική της επανεγκατάσταση στον τρούλο του Μεγάρου Κότσικα, μάλιστα χωρίς πλέον δήμαρχο στα πόδια της, αφού το γραφείο Παγώνη στο δημαρχιακό κτήριο της παραλίας παραμένει μόνιμα κλειδωμένο.

Φαντάζομαι λοιπόν ότι στην επιλογή της μεταστέγασης Υπηρεσιών ή Οργανισμού του Δήμου Χαλκιδέων στα πρώην Δημαρχεία Νέας Αρτάκης και Βασιλικού, με βάση την προσωπική της εμπειρία, η Λίλιαν Ζλακώνη θα εκφράσει τις αντιρρήσεις της.
Εκτός εάν πράξει το ιστορικά δικαιωμένο «μακριά από μας και όπου θέλει να 'ναι...»!