Το «ζύγισμα» μιας δήλωσης

Οι δηλώσεις -και των πολιτικών- έχουν αξία όση τους δίνει το περιεχόμενο, η ώρα και το περιβάλλον στο οποίο γίνονται.

Η δήλωση–ομολογία Ζεμπίλη για τη ζημιά που προκάλεσε το μοντέλο του εξαφανισμένου πλέον «επικεφαλής της Επιτροπής Ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας» Σταύρου Μπένου (με την εξωθεσμικότητά του, την επιλογή περί ΟΧΕ και τη σωρεία προμελετών) είναι ολόσωστη.

Δήλωση που όμως γίνεται 4 χρόνια μετά, με τα -μη- αποτελέσματα, τελείως ορατά. Όταν όλα αυτά είχαν ειπωθεί από πολλούς (π.χ. από τους ρετσινάδες και τους δασεργάτες για το «Νέο Δάσος») από τότε. Μόνον που αυτοί είτε βρίσκονταν εκτός διευθυντηρίου (δηλ. της ολιγομελούς και ουσία αυταρχικής διοίκησης με χρήση υπερβολικής εξουσίας, που βιώνουμε) είτε δεν φιλοδοξούσαν να εισέλθουν έστω στις παρυφές του (π.χ. ως υφυπουργοί)...

Δήλωση που πάντως γίνεται από έναν βουλευτή. Την ώρα που οι άλλοι δύο κυβερνητικοί βουλευτές, ο περιφερειάρχης, οι δύο δήμαρχοι της Βόρειας Εύβοιας, δεν έχουν κάνει ευθύ και δημόσιο απολογισμό για το μοντέλο Μπένου και τα παραχθέντα του...