Το χοροστάσι «της αγάπης» και η ανάμνηση «της Παναγιοφάνειας»

ΠΑΝΑΓΙΑ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ /ΝΕΑ ΑΡΤΑΚΗ
Το χοροστάσι «της αγάπης» και η ανάμνηση «του θαύματος της Παναγιοφάνειας»

Την Κυριακή του Πάσχα (5 Μαΐου), στις 6:30 το απόγευμα στο ναό Παναγίας Φανερωμένης στη Νέα Αρτάκη, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Χαλκίδας Χρυσοστόμου, τελείται ο «Εσπερινός της Αγάπης».
Μετά την απόλυση του εσπερινού, ο Μητροπολίτης θα προσφέρει σε όλους πασχαλινές ευλογίες και θα ακολουθήσει, στον προαύλειο χώρο του Προσκυνήματος, το πατροπαράδοτο πασχαλινό έθιμο που αναβίωσε τοπική Εκκλησία, το «Χοροστάσι της Αγάπης».
Με τη συνοδεία ζωντανής Ορχήστρας της Μουσικής Σχολής «Γέφυρες» και τη συμμετοχή των τοπικών Πολιτιστικών Συλλόγων «Παναγία η Φανερωμένη» και «η Παντάνασσα» και του Συλλόγου «τ' Αλωνάκι», τσουγκρίζοντας ένα αβγό και με ένα ποτήρι κρασί, τα οποία θα προσφερθούν δωρεάν, ώστε η «χαρά της Αναστάσεως να είναι πεπληρωμένη».

Την επομένη, Δευτέρα του Πάσχα (5 Μαΐου), το Προσκύνημα Παναγίας Φανερωμένης πανηγυρίζει την 73η επέτειο του «θαύματος της Παναγιοφανείας», δηλ. τη φανέρωση της Θεοτόκου σε 8 μικρά κοριτσάκια της Νέας Αρτάκης, τη Δευτέρα του Πάσχα -29 Απριλίου-του 1951. Ο Αναστάσιμος Όρθρος αρχίζει στις 7:30 το πρωί και ακολουθεί Πανηγυρική Λειτουργία μετ' Αρτοκλασίας, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη

.................................................................................................................................

[ ΤΟ «ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΟΦΑΝΕΙΑΣ»
Τρεις δεκαετίες μετά το βίαιο αποχωρισμό των Αρτακηνών από τη μάνα Μικρασιατική γη και τη Μητέρα τους Παναγία τη Φανερωμένη, τη μεσημβρία της 29ης Απριλίου 1951, Δευτέρας του Πάσχα, συνέβη, στη νέα τους πατρίδα, τη Νέα Αρτάκη, ένα γεγονός, το οποίο επρόκειτο να σημαδέψει την εκκλησιαστική ζωή τους.
8 κορίτσια, ηλικίας 10–12 ετών, βρίσκονταν σε παραλιακή τοποθεσία και μέσα στο αναστάσιμο κλίμα της ημέρας έπαιζαν και τραγουδούσαν. Ξαφνικά, σε μικρή απόσταση από τον τόπο που βρίσκονταν πρόσεξαν μία μαυροφορεμένη, εξαιρετικά όμορφη γυναίκα, γονατιστή σε στάση προσευχής. Στα χέρια της φορούσε χρυσά επιμανίκια και στο κεφάλι της είχε μαύρη καλύπτρα και φωτοστέφανα. Μπροστά σ' αυτό το θέαμα ταράχτηκαν και γεμάτα φόβο έφυγαν από τον τόπο για να ειδοποιήσουν τους γονείς τους. Όμως, όταν εκείνοι κατέφθασαν στον τόπο, η μαυροφορεμένη γυναίκα είχε εξαφανισθεί. Όχι όμως και τα ίχνη της παρουσίας της. Τα αποτυπώματα των γονάτων της βρίσκονταν ακόμη στο χώμα.
Τα μικρά κορίτσια και οι γονείς τους ανέφεραν τα γεγονότα στον εφημέριο του χωριού, τον μακαριστό π. Σπυρίδωνα Αθανασίου και εκείνος στον επίσης μακαριστό Μητροπολίτη Χαλκίδος Γρηγόριο Πλειαθό, ο οποίος κάλεσε τα κορίτσια που του επιβεβαίωσαν το θαύμα, όπως και ότι η γυναίκα εμφανίσθηκε και στον ύπνο τους, λέγοντάς τους ότι είναι η Παναγία και ότι στον τόπο της εμφανίσεώς της έπρεπε να χτίσουν Εκκλησία.
Μετά από αυτά τα γεγονότα, ο Μητροπολίτης έδωσε την κανονική ευλογία του για να ανεγερθεί ναός προς τιμήν της Παναγίας. Ο ναός κτίστηκε το 1951 και ονομάστηκε έτσι από το θαυμαστό γεγονός της εμφάνισης / της φανέρωσης της Παναγίας. ]