Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2025
22:00:22

Χαλκίδα

Παράσταση στο Ευρωδικαστήριο για τις ομαδικές απολύσεις

  • Κατηγορία Αγορά

Στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνεδρίασε τη Μεγάλη Δευτέρα με αντικείμενο την εξέταση του Ελληνικού νόμου για τις ομαδικές απολύσεις, παρέστησαν εκπρόσωποι της Ένωσης Εργαζομένων των Τσιμέντων Χαλκίδας, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρός της, Ηλίας Κούκουρας και το μέλος του ΔΣ της –και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας- Στέφανος Μπασινάς.

Αφορμή για την εν λόγω συνεδρίαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στάθηκε η προ 3ετίας προσφυγή της Lafarge, μετά την άρνηση του τότε Υπουργού να αποδεχτεί την εταιρική βούληση για την ομαδική απόλυση του συνόλου των εργαζομένων της στο εργοστάσιο της Χαλκίδας.
Από τότε, το εργοστάσιο παραμένει κλειστό. Ενώ στο ενδιάμεσο, με τα υπόλοιπα «εργαλεία» της εργατικής νομοθεσίας, η πολυεθνική έχει σταδιακά προχωρήσει σε 189 απολύσεις, μα μετά από προσφυγές, τα δικαστήρια σε πρώτο βαθμό έχουν ακυρώσει τις 118 από αυτές που μέχρι τώρα εκδίκασαν.

Σε δηλώσεις του το ΔΣ της Ένωσης Εργαζομένων των Τσιμέντων Χαλκίδας επισημαίνει ότι: «Στο πλαίσιο του αγώνα μας, παραστήκαμε ως διάδικοι και στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου εξετάστηκε ο ελληνικός νόμος για τις ομαδικές απολύσεις, διότι αισθανόμαστε την υποχρέωση να εξαντλήσουμε κάθε μέσο προκειμένου να ακουσθούν οι θέσεις και τα συμφέροντα των εργαζομένων, αντιτάσσοντας στην άκρατη, απεριόριστη και ανεξέλεγκτη οικονομική ελευθερία του κεφαλαίου, που αποτελεί τον διακαή πόθο των πολυεθνικών και ενισχύεται διαρκώς στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την επιτακτική ανάγκη για έλεγχο του κεφαλαίου χάριν της προστασίας των εργαζομένων και του γενικού κοινωνικού συμφέροντος, αντιμετώπιση της ανεργίας και καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού».

 

[ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ

Στις 25 Απριλίου, ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης συζητήθηκε το προδικαστικό ερώτημα που διατύπωσε το Συμβούλιο Επικρατείας και αφορά στην υπόθεση των ομαδικών απολύσεων στο εργοστάσιο της ΑΓΕΤ Ηρακλής στη Χαλκίδα και την αντίθεση του Υπουργείου Εργασίας.
Προηγήθηκε σχετική προσφυγή της ΑΓΕΤ Ηρακλής στο ΣτΕ, το οποίο απέστειλε σχετικό προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) όσον αφορά στη συμβατότητα της ελληνικής νομοθεσίας για τις ομαδικές απολύσεις με τα κείμενα του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα προδικαστικά ερωτήματα στάλθηκαν στο ΔΕΕ με αφορμή τις ομαδικές απολύσεις που είχε προγραμματίσει η ΑΓΕΤ Ηρακλής στο εργοστάσιό τα στη Χαλκίδα.
Στο ΣτΕ έχει προσφύγει η ΑΓΕΤ ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση του Υπουργού Εργασίας με την οποία δεν εγκρίθηκαν οι ομαδικές απολύσεις που σχεδίαζε. Η τσιμεντοβιομηχανία υποστηρίζει στην προσφυγή της ότι ο Ν. 1387/1983 για τις ομαδικές απολύσεις είναι αντίθετος στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, και ειδικότερα προσκρούει στη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. και στην Ευρωπαϊκή Οδηγία 98/59/Ε.Κ. «για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις».
Τον Απρίλιο του 2015, το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ, με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Μαίρη Σαρπ και εισηγητή τον Σύμβουλο Επικρατείας Κωνσταντίνο Κουσούλη, απέστειλε με την υπ' αριθμ. 1254/2015 απόφασή του δύο προδικαστικά ερωτήματα στο ΔΕΕ ως προς την συμβατότητα του Ελληνικού νόμου περί ομαδικών απολύσεων με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο.
Συγκεκριμένα, το ΣτΕ απέστειλε στο ΔΕΕ τα εξής δύο προδικαστικά ερωτήματα:
1) Είναι σύμφωνη με την Οδηγία 98/59/ΕΚ ή τα άρθρα 49 και 63 της ΣΛΕΕ εθνική διάταξη (νόμος 1387/1983), η οποία θεσπίζει ως προϋπόθεση για τη διενέργεια ομαδικών απολύσεων την εκ μέρους του υπουργείου Εργασίας έγκριση των ομαδικών απολύσεων με κριτήρια: α) τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, β) την κατάσταση της επιχείρησης και γ) το συμφέρον της εθνικής οικονομίας;
2) Σε περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι αποφατική, τότε εθνική νομοθετική διάταξη με το ανωτέρω περιεχόμενο είναι σύμφωνη με τις διατάξεις της Οδηγίας 98/59/ΕΚ ή την ΣΛΕΕ, εφόσον συντρέχουν σοβαροί κοινωνικοί λόγοι, όπως οξεία οικονομική κρίση και ιδιαίτερα αυξημένη ανεργία; ]