Εκκλησιαστικό και πνευματικό μνημόσυνο, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την εις Κύριον εκδημία του (στις 19 Ιανουαρίου 1975), για τον μακαριστό Μητροπολίτη Χαλκίδας κυρό Νικόλαο (Σελέντη), πραγματοποιεί η Τοπική Εκκλησία.
Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, στο Ναό Ευαγγελισμού Θεοτόκου Κανήθου, μετά τον Όρθρο και το Αρχιερατικό Συλλείτουργο, τελείται, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως του μακαριστού ιεράρχη.
Στη συνέχεια, στις 12 το μεσημέρι στο Ναό, ακολουθεί η τιμητική εκδήλωση, που θα συμπεριλαμβάνει: Ομιλία από τον ομότιμο πανεπιστημιακό καθηγητή Ανέστη Κεσελόπουλο. Απόδοση εκκλησιαστικών ύμνων από τη Χορωδία του Συλλόγου Ιεροψαλτών «Παπα-Γιώργης Ρήγας», με τη διεύθυνση του Γεωργίου Γερογιάννη. Έκθεση και προβολή φωτογραφιών, σχετικές με τον τιμώμενο αρχιερέα, από το αρχείο του γιατρού Αλεξάνδρου Μακαρώνα.
..............................................................................................
Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΕΛΕΝΤΗΣ, «παιδί της Παναγίας της Τήνου», φιλάγιος επίσκοπος, «πλασμένος για τον ουρανό», έφυγε πικραμένος στα 44 χρόνια του.
Μητροπολίτης Χαλκίδας εξελέγη στις 19 Νοεμβρίου 1968, με απόφαση της Αριστίνδην Συνόδου (που συστάθηκε με αναγκαστικό νόμο της Χούντας, με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο στην κορυφή της Εκκλησίας και τη μετατροπή της σε δεκανίκι των πραξικοπηματιών), προς διαδοχή μια εξέχουσας φυσιογνωμίας της Εκκλησίας, ένα σύμβολο και ορόσημο προσφοράς στον λαό της Χαλκίδας, τον επί 46 έτη Μητροπολίτη Γρηγόριο Πλειαθό (ο οποίος αποπέμφθηκε βίαια με βασιλικό διάταγμα, εξαναγκαζόμενος σε συνταξιοδότηση, λόγω του επιβληθέντος μέτρου της «συμπλήρωσης υπηρεσίας» με βασιλικό διάταγμα, προς εφαρμογή συντακτικής πράξης του δικτατορικού καθεστώτος).
Χειροτονήθηκε την Κυριακή 24 Νοεμβρίου 1968, στο Ναό τῆς Παναγίας της Τήνου και ενθρονίστηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1968.
Την περίοδο της αρχιερατικής του διακονίας, -αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα της Μητρόπολης- «δέν ἔδωσε κυριολεκτικά «ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς του καί τοῖς βλεφάροις του νυσταγμόν καί ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις του», ποιμαίνων τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς ἐπαρχίας του, μέσα ἀπό τήν διαρκῆ προσφορά τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τήν ἔμπονη καί ἔντονη καί συνεχῆ προσευχή, τήν διαρκῆ καί ἀφειδόλευτη σπορά τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, τήν ἵδρυση πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν Ἱδρυμάτων, τά ἔργα τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς ἀγάπης, τήν μέριμνα ὑπέρ τῆς νεότητος καί τήν ἀγωνία του γιά ἄσκηση ὀρθῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως.
Ωστόσο, απομακρύνθηκε από τη Μητρόπολη Χαλκίδας, στις 11 Ἰουλίου 1974, διά Συντακτικής Πράξης του τότε καθεστώτος (μετά την ανατροπή Παπαδοπούλου και την εποχή Ιωαννίδη) σε σύμπραξη με την «Πρεσβυτέρα» -προ της 21ης Απριλίου '67- Ιεραρχία (μία απομάκρυνση χωρίς δίκη και απολογία –ούτε καν ακρόαση– του ίδιου και άλλων 11 «ιερωνυμικών» λεγομένων Μητροπολιτών, ως είδος αντεκδίκησης).
Εκοιμήθη, σε ηλικία 44 μόλις ετών, στις 19 Ἰανουαρίου 1975, νοσηλευόμενος στο Λονδίνο, ύστερα από χειρουργική επέμβαση.
Ετάφη με παλλαϊκή συμμετοχή -δείγμα της εκτίμησης των ανθρώπων στον εκδιωχθέντα αρχιερέα τους- στη Μονή Ἁγίου Νικολάου Ἄνω Βάθειας, στο Κοιμητήριο των οικείων ιεραρχών, το οποίο ὁ ίδιος δημιούργησε.
Powered by iCagenda