Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
14:48:23

Χαλκίδα

Σιόλιας: «Αλυκές Κοπανά: ένα υποδειγματικό εργαστήρι οικολογίας»

«Αλυκές Κοπανά: ένα υποδειγματικό εργαστήρι οικολογίας»

του Νίκου Σιόλια
Μαθηματικού
Συντονιστή της Ν.Ε. Εύβοιας του ΣΥΡΙΖΑ

Υποψήφιου Δημοτικού Συμβούλου Χαλκιδέων
με το συνδυασμό «Δήμος Χαλκιδέων για όλους»

Αλυκές Κοπανά: όταν η γλυκιά ανάμνηση των παιδικών σου χρόνων και οι εικόνες που έχουν καταγραφεί στο υποσυνείδητό σου σε κάνουν να ονειρεύεσαι....
Μέρα μεσημέρι. Μπαλκόνι του ορόφου στο «Αναξαγόρειο» Γυμνάσιο Ν. Λαμψάκου. Τέλος ωραρίου. Ανοίγω τα μάτια... χάνεται η γλυκιά αίσθηση της μνήμης στην εικόνα του σήμερα! Καταστροφή παντού!!!
Η λεκάνη της μαύρης λάσπης, χωματερή! Κάθε είδους μπάζα και αντικείμενα, που ο σύγχρονος απάνθρωπος τρόπος ζωής και ο ασυνείδητος άκρατος καταναλωτισμός μας, τα στέλνουν εκεί! Αυτό που η φύση και οι ευεργετικές πλημμύρες του Λήλαντα σε πάντρεμα με τα πλούσια αποθέματα φυκιών της άβαθης παραλίας «μαγείρεψαν» χιλιάδες χρόνια, καταστράφηκε σε λίγο μόλις χρόνο. Η προστασία του περιβάλλοντός μας και η ατομική κοινωνική ευθύνη; Λόγος κενός! Λόγος για να γίνεται συζήτηση στην παρέα και κοινοποίηση στο F/Β! Οι ανεπάρκειες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του-τότε- Δήμου Ληλαντίου- και η έλλειψη φαντασίας και οράματος, ευθύνες τεράστιες.
Τα «τηγάνια του αλατιού» μπαζωμένα, στο μεγαλύτερο μέρος τους, θάβεται η θύμηση και η ιστορία. Ακυρώνεται η δυνατότητα της Φυσικής επιλογής: να γίνουν τα τηγάνια – όπως έγιναν το βαρύ χειμώνα του 2003 με την παρουσία πολλών ειδών πτερωτών –φαινόμενο που από τότε συχνά εμφανίζεται κάθε χειμώνα -θυμηθείτε τα σμήνη των κύκνων, των φλαμίγκο και όχι μόνο – ένας σπουδαίος υγρότοπος, ένα σπουδαίο εργαστήρι οικολογίας.
Η λογική με την χωρίς όρους υποτιθέμενη ανάπτυξη, με κάθε κόστος για τη φύση, με την τσιμεντοποίηση της «αξίας της γης», αποτιμημένης σε χρήμα, καθώς επίσης και η υποτιθέμενη οικονομική αναβάθμιση της Νέας Λαμψάκου (ποιοι άραγε θα αναβαθμισθούν;;), οδήγησαν τα Δημοτικά Συμβούλια- του τότε Δήμου Ληλαντίων- σε ακροβασίες, από την δημιουργία μικρού αεροδρομίου, μέχρι την «προγραμματική συμφωνία» με το ΤΕΙ Χαλκίδας, με την παραχώρηση μέρους του χώρου, για τη δημιουργία κάποιων κτηρίων για σχολή του ΤΕΙ. Η ιδιοκτησία του υπέροχου αυτού χώρου, με την μη αξιοποίησή του, χάθηκε για τον Δήμο και πέρασε στην Κτηματική Υπηρεσία του Κράτους.
Δεν μπορούσαν να δουν τα προφανή...
Ο λόγος της παρέμβασής μου, δεν είναι καταγγελτικός, πράγμα που δεν συνηθίζω και δεν μένω εδώ.
Οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση θα τελειώσουν και θα στείλουν τα μηνύματά τους. Μένει οι έχοντες την πλειοψηφία στην επόμενη δημοτική αρχή, να ομονοήσουν – μια και το καινούργιο νομικό πλαίσιο του Κλεισθένη της απλης αναλογικής επιβάλει - να τα κατανοήσουν και να τα λάβουν σοβαρά υπ' όψη τους, τουλάχιστον στο τοπικό επίπεδο και σύμφωνα με τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, για ανάπτυξη και καταπολέμηση της ανεργίας.
Πιο ηχηρά, όμως μηνύματα στέλνουν οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στο οικονομικό πεδίο, με την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών που έπληξαν βάναυσα την Τοπ. Αυτοδιοίκηση, αλλά και με την κατάσταση που διαμορφώνεται στον πλανήτη, με την κλιματική αλλαγή και τα έντονα καιρικά φαινόμενα, που όλο και πιο συχνά βιώνουμε και προφανώς δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Όταν αγνοείς τις φυσικές δυνάμεις, πρέπει να ξέρεις ότι θα βρεθείς σε δύσκολη θέση, αλλά πιο δύσκολα θα περάσουν οι απλοί πολίτες που σου εμπιστεύονται την εκπροσώπησή τους. Πρέπει να σκεφτόμαστε πια, όχι με μικροπολιτικά, αλλά με παγκόσμια, πλανητικά κριτήρια.
Να δρούμε όμως τοπικά, βάζοντας το δικό μας «λιθαράκι» σ' αυτό που λέμε αειφόρο ανάπτυξη. Και θα μου πείτε εύλογα
-και τι θες εσύ; Να αφήσουμε το χώρο αυτό ανεκμετάλλευτο στη φυσική επιλογή;
Θα σας απαντήσω όχι. Πρέπει να το παλέψουμε! Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε, βέβαια, την οικονομία, τον ανθρώπινο παράγοντα και την ανάγκη αναζωογόνησης της ευρύτερης περιοχής. Μιλάω για ήπια παρέμβαση στο χώρο, που μπορεί να γίνει και με τις ίδιες δυνάμεις του ενιαίου πια Δήμου Χαλκιδέων, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα συνύπαρξης, με σεβασμό, της φυσικής επιλογής και ενός άλλου είδους ανάπτυξης. Γι αυτό προτείνω μια σειρά 10 μέτρων που μπορεί να είναι περισσότερα στον δημόσιο διάλογο- που πρέπει άμεσα να ληφθούν, πριν η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη:
1. Επαναφορά της ιδιοκτησίας του χώρου, με κάθε τρόπο, στο Δήμο Χαλκιδέων. Αυτό προϋποθέτει μια σοβαρή μελέτη για την χρήση του χώρου.
2. Καθαρισμός από τις επιχωματώσεις των «τηγανιών του αλατιού».
3. Δημιουργία ψηλών αναχωμάτων, με τα αφαιρούμενα υλικά των επιχωματώσεων, στον περίγυρο των αλυκών, για διαφύλαξη του χώρου, φύτευση τους.
4. Καθαρισμός και διαμόρφωση της αμπολής που διασχίζει το χώρο, ώστε να λειτουργήσει σαν χείμαρρος και αγωγός οβριών (αντιπλημμυρικά), που μπορεί να εμπλουτίζει σε γλυκό νερό.
5. Μελέτη, για δημιουργία Περιβαλλοντικού Πάρκου, με διαδρομές, δενδροφυτεύσεις με δέντρα και φυτά μεσογειακής χλωρίδας, φυσικές λίμνες με άνοιγμα στη θάλασσα, παρατηρητήρια πουλιών.
6. Αξιοποίηση των κτηρίων που υπάρχουν, για δημιουργία «Μουσείου Αλατιού, τοπικής ιστορίας και Προσφυγικής Μνήμης». Θα μπορούσε να διερευνηθεί και η δυνατότητα μικρής παραγωγής αλατιού με τις παλιές μεθόδους, για εκπαιδευτικούς λόγους.
7. Μελέτη για τη δημιουργία «χωριού Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης», αυτόνομου σε ενέργεια (ήπιες μορφές: ηλιακή και αιολική) που να έχει τη δυνατότητα φιλοξενίας μαθητών και φοιτητών, για γνώση και έρευνα γύρω από θέματα Περιβάλλοντος. Τους καλοκαιρινούς μήνες το «χωριό» θα μπορεί να φιλοξενήσει λουόμενους και να λειτουργήσει σαν SPA, αφού πρώτα καθαριστεί η «λάσπη», από τα κάθε λογής σκουπίδια.
8. Διαφύλαξη του αιγιαλού. Δεν επιτρέπεται καμιά παρέμβαση και αλλοίωση της φύσης και του σχήματός του.
9. Διάνοιξη δρόμου, περιφερειακά του «Αναξαγόρειου» Γυμνασίου Ν. Λαμψάκου, με τη δημιουργία χώρου στάθμευσης για τους επισκέπτες.
10. Ιδιοκτησία και διαχείριση του όλου εγχειρήματος είναι «εταιρία ΝΠΙΔ» που ανήκει εξ ολοκλήρου στο Δήμο Χαλκιδέων.
Καταθέτω μία τέτοια πρόταση για τη διαχείριση του χώρου των «Αλυκών Κοπανά», που αν οργανωθεί και υλοποιηθεί σωστά τεχνοκρατικά, έχει να προσφέρει στην ευρύτερη περιοχή της Ν. Λαμψάκου:
- Διατήρηση ενός υπέροχου φυσικού χώρου – σημείο έλξης για επισκέπτες όλο το χρόνο, με ότι συνεπάγεται αυτό για την τοπική οικονομία μέσω της τουριστικής ανάπτυξης. Οφέλη που θα διαχέονται σε όλους.
- Έσοδα, από τη διαχείριση της «εταιρείας», στο Δήμο Χαλκιδέων, για νέες επενδύσεις σε έργα υποδομής και κοινωνική πολιτική.
- Απόκτηση τεχνογνωσίας στη διαχείριση τέτοιου είδους Δημοτικών δράσεων και μεταφορά της σε Δήμους της Εύβοιας και της Ελλάδας.
- Τουριστική προβολή της ευρύτερης περιοχής του Ληλαντίου και την προώθηση των τοπικών προϊόντων.
- Νέες θέσεις εργασίας, που τόσο έχει ανάγκη η περιοχή μας.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι δυνατότητες παρέμβασης του Δήμου, είναι μικρές. Οφείλουμε να αναζητήσουμε την αναγκαία χρηματοδότηση σε όποιο χρηματοδοτικό εργαλείο υπάρχει.
Όμως οφείλουμε να έχουμε όραμα για τον Δήμο μας, να αγωνιζόμαστε για να το πετύχουμε, στηριζόμενοι στις κοινωνικές δυνάμεις και τους αγώνες τους. Τουλάχιστον ας το προσπαθήσουμε... πολιτική βούληση χρειάζεται.